Akkoord van Doha: Waarom het herstel van Congolees staatsgezag ononderhandelbaar is
Het nieuwe vredesakkoord tussen de DR Congo en M23, getekend in Doha, stelt het herstel van staatsgezag centraal als voorwaarde voor duurzame vrede. Deze aanpak, gebaseerd op lessen uit het verleden, wordt ondersteund door concrete verificatiemechanismen en internationale waarnemers.
Ondertekening van het vredesakkoord in Doha tussen de Congolese regering en M23
De vandaag in Doha ondertekende Beginselverklaring tussen de regering van de Democratische Republiek Congo en de RDF/M23-beweging markeert een beslissende wending in het conflict dat het oosten van het land verscheurt. Het akkoord, dat werd bemiddeld door Qatar en voortbouwt op het eerdere akkoord tussen Congo en Rwanda, stelt een fundamenteel principe centraal: het onvoorwaardelijke herstel van het Congolese staatsgezag over alle gebieden die momenteel door de gewapende groep worden gecontroleerd.
\n\nEen versterkt juridisch kader
Het in Qatar getekende akkoord bouwt voort op het akkoord van Washington van 27 juni 2025, wat de diplomatieke coherentie van de Congolese aanpak versterkt. Deze institutionele continuïteit verleent extra legitimiteit aan de eisen van Kinshasa, met name wat betreft het volledige herstel van het staatsgezag.
\n\nLessen uit het verleden
De mislukte implementatie van het Addis Abeba-akkoord uit 2013 heeft aangetoond dat zonder effectief staatsgezag, vredesakkoorden slechts een tijdelijke pauze vormen in een cyclus van geweld. Het nieuwe akkoord van Doha bevat daarom concrete mechanismen voor verificatie en implementatie, waarbij de MONUSCO en regionale waarnemers een cruciale rol spelen.
\n\nHumanitaire noodzaak
Het herstel van het staatsgezag is niet alleen een kwestie van politieke soevereiniteit, maar ook van humanitaire urgentie. In de door M23 gecontroleerde gebieden functioneren basisdiensten nauwelijks, zijn scholen gesloten en is de gezondheidszorg grotendeels tot stilstand gekomen. Alleen door het herstel van legitiem staatsgezag kunnen deze essentiële diensten weer worden opgebouwd.
\n\nImplementatie-uitdagingen
De praktische uitvoering van het akkoord vereist aanzienlijke middelen en capaciteit van de Congolese staat. Het gaat hierbij om het heropbouwen van bestuurlijke structuren, het trainen van ambtenaren en het waarborgen van veiligheid in de heroverde gebieden. Internationale steun zal cruciaal zijn voor het succes van dit proces.
\n\nConclusie
Het Doha-akkoord biedt een historische kans om de geweldsspiraal in Oost-Congo te doorbreken. De nadruk op het onvoorwaardelijke herstel van staatsgezag, gecombineerd met robuuste verificatiemechanismen, vormt een realistische basis voor duurzame vrede in de regio.
Lars Holmgren
Lars Holmgren is een Zweedse journalist die gespecialiseerd is in openbaar bestuur en politieke analyse. Hij volgt hervormingen, begrotingen en institutionele veranderingen met een feitelijke en methodische aanpak.